Groepsreis door Kakadu National Park
1 juli 2018 - Kakadu National Park, Australië
Dag 1,
Zodra Nat onze reisbegeleidster iedereen had opgehaald en we met an 16 in de bus zaten begon ons eerste avontuur. De eerste activiteit die op de planning stond was een boottocht over een rivier vol met krokodillen. We leerde dat er zout water krokodillen zijn en zoet water krokodillen. De zoet water krokodillen zijn in het algemeen kleiner en niet gevaarlijk voor de mens. De zout water krokodil is gemiddeld 4 meter lang en heeft een nare geschiedenis in Australië. ZE ZIJN DUS ERG GEVAARLIJK. Ook hebben we op de boot veel verschillende vogel soorten gespot die alles behalve in Nederland voorkomen. Na deze indrukwekkende boot tocht vetrokken we naar Ubirr. Hier leerde we de geschiedenis van de aboriginals kennen. Ubirr is een park waar je de oude rotsschilderingen die zijn gemaakt door de aboriginals kan beschouwen. Nat legde ons uit wat de betekenissen waren van de verschillende afbeeldingen. Hierna konden we nog even zelfstandig rondlopen en hebben Mart en ik een rots beklommen waar je een geweldig uitzicht had op het land. Teruglopend naar de bus stelde Nat voor om een green ant te eten. Natuurlijk beschouwd papa de green ant als vlees en had dus een excuus om het niet te eten stond ik er hellemaal open goor. Het eerste wat je moet doen is een green ant van de boom pakken, de pootjes tussen je vingers te klemmen en zijn groene kontje tegen je tong aan te houden. Zn kontje had een erg zure smaak maar verassend was het erg lekker. Hierna vertrokken we naar de eerste slaapplaatsen. Naar grote verassing waren er luxe hutten met bedden en waren de douches erg schoon. Hier heeft Nat heerlijke biefstuk en worstjes met aardappelpuree voor ons gemaakt en natuurlijk kreeg papa ook een lekker vegetarisch worstje. Omdat we al vanaf 5 uur sochtens wakker waren gingen we vroeg naar bed.
Dag 2,
Om half 6 ging de wekker en hebben we genoten van een erg simpel ontbijtje. Rond half zeven nadat we de hutten hadden schoongemaakt en alles netjes achterlieten vertrokken we naar de Jim Jim falls. De weg hier naartoe was verschrikkelijk. Het was geen verharde weg en er lagen overal stenen. Dus je kunt wel voorstellen hoe dat gevoeld heeft. Toen we daar aan kwamen vertelde Nat dat we eerst een uur moesten hikken voordat we bij de waterval aan zouden komen. Zo omdat ik natuurlijk 40 kaar jonger ben als Mart ontstond er al snel een gat tussen ons. Maar dat was ook goed want iedereen moet het op zijn eigen tempo doen. Na 45 minuten kwamen ik en nog 5 meisjes aan op een prachtig wit strand met een enorm hoge waterval. Papa kwam ongeveer 10 minuten later aan en zijn daarna meteen het water in gedoken. Met ongeveer de helft van de groep zijn we naar de waterval gezwommen. Het water was zo koud dat je langs de rotsen moest zwemmen zodat als je verkrampt je een rots vast kan pakken. Ze vertelde ook dat er al veel mensen zijn verdronken en noot zijn gevonden omdat het zo diep is, dus dat was ook niet echt geruststellend. Nadat we bij de waterval waren aangekomen en er onder hebben gestaan zijn we snel terug gezwommen want je raakt anders onderkoeld. Papa vertelde toen hij uit het water kwam dat dit wel echt zijn grens was, maar dat komt natuurlijk ook omdat het zo koud was. Hierna zijn we teruggereden over die verschrikkelijk weg en kwamen we aan bij het tweede kamp. Dit was een soort van boerderij. Na het heerlijke avondmaal bestaande uit rijst met groenten en kip (tofu) hebben we met een clubje een drankje gedronken bij een optreden van de lokale mannen. Dit was de eerste keer dat we alle twee voelde dat we echt aan de andere kant van de wereld waren. Omdat het ook een erg lange dag was geweest is papa om half 10 naar bed vetrokken en ben ik hem een uur later gevolgd.
Dag 3,
Dag drie begon met het zelfde simpele ontbijtje en het voeren van de koe en paarden en een pauw, die blijkbaar ook erg van brood houden en er zelfs voor in de lucht springen. We vetrokken naar onze eerste zwemplek die bestond uit een soortgelijke plek als Jim Jim maar dan een kleinere waterval. We hebben hier even gezwommen en zijn daarna weer snel verder gegaan. Op weg naar de tweede zwemmen kwamen we hem met genoeg 2 dode kanaries tegen op straat. De eerste was nog levend maar in pijn. Zo Nat heeft haar van de weg af gehaald en ervoor gezorgd dat ze rustig in kan slapen. De tweede kangaroe was al overleden. De tweede zwemmen bestond uit verschillende lagen water waar je van rotsen in het water kon springen. Toen we bij de derde zwemmen aankwamen had ik wel genoeg gezwommen voor vandaag dus ben ik lekker gaan zonnen. Ook was het bekend dat in die rivier alle krokodillen weg waren maar dat er wel nog een zoet water krokodil zat. Dus dat speelde natuurlijk ook wel mee waarom ik niet ging zwemmen. We hadden ongeveer een uur daar maar papa wilde graag een wandel tocht maken van 1,7 km , waarbij stond dat je er anderhalf uur over zou doen. Toch heeft hij de gok genomen, en ik weet niet hoe snel die heeft gelopen of dat hij heeft zitten rennen ofzo want hij was al naar een half uur terug en heeft toen nog lekker een frisse duik genomen. Op de weg terug naar Darwin toen iedereen hellemaal kapot was van het zwemmen en van het warme weer namen we nog even een likje bij het nationale termieten museum. Hier zag je terniet hopen van meer dan 3 meter hoog. Dat is heel hoog voor een termieten best want termieten kunnen doen er 10 jaar over om 10 cm te bouwen. Dus deze genieten nesten bestaan voor meer dan 100 jaar en het was dus erg indrukwekkend. Na nog een rit van ongeveer 1 uur hebben we afscheid genomen van de groep en zijn we lekker terug naar het hotel gegaan waar we onze bagage aan het begin van de trip hadden achtergelaten. En dat brengt ons tot nu....
Zodra Nat onze reisbegeleidster iedereen had opgehaald en we met an 16 in de bus zaten begon ons eerste avontuur. De eerste activiteit die op de planning stond was een boottocht over een rivier vol met krokodillen. We leerde dat er zout water krokodillen zijn en zoet water krokodillen. De zoet water krokodillen zijn in het algemeen kleiner en niet gevaarlijk voor de mens. De zout water krokodil is gemiddeld 4 meter lang en heeft een nare geschiedenis in Australië. ZE ZIJN DUS ERG GEVAARLIJK. Ook hebben we op de boot veel verschillende vogel soorten gespot die alles behalve in Nederland voorkomen. Na deze indrukwekkende boot tocht vetrokken we naar Ubirr. Hier leerde we de geschiedenis van de aboriginals kennen. Ubirr is een park waar je de oude rotsschilderingen die zijn gemaakt door de aboriginals kan beschouwen. Nat legde ons uit wat de betekenissen waren van de verschillende afbeeldingen. Hierna konden we nog even zelfstandig rondlopen en hebben Mart en ik een rots beklommen waar je een geweldig uitzicht had op het land. Teruglopend naar de bus stelde Nat voor om een green ant te eten. Natuurlijk beschouwd papa de green ant als vlees en had dus een excuus om het niet te eten stond ik er hellemaal open goor. Het eerste wat je moet doen is een green ant van de boom pakken, de pootjes tussen je vingers te klemmen en zijn groene kontje tegen je tong aan te houden. Zn kontje had een erg zure smaak maar verassend was het erg lekker. Hierna vertrokken we naar de eerste slaapplaatsen. Naar grote verassing waren er luxe hutten met bedden en waren de douches erg schoon. Hier heeft Nat heerlijke biefstuk en worstjes met aardappelpuree voor ons gemaakt en natuurlijk kreeg papa ook een lekker vegetarisch worstje. Omdat we al vanaf 5 uur sochtens wakker waren gingen we vroeg naar bed.
Dag 2,
Om half 6 ging de wekker en hebben we genoten van een erg simpel ontbijtje. Rond half zeven nadat we de hutten hadden schoongemaakt en alles netjes achterlieten vertrokken we naar de Jim Jim falls. De weg hier naartoe was verschrikkelijk. Het was geen verharde weg en er lagen overal stenen. Dus je kunt wel voorstellen hoe dat gevoeld heeft. Toen we daar aan kwamen vertelde Nat dat we eerst een uur moesten hikken voordat we bij de waterval aan zouden komen. Zo omdat ik natuurlijk 40 kaar jonger ben als Mart ontstond er al snel een gat tussen ons. Maar dat was ook goed want iedereen moet het op zijn eigen tempo doen. Na 45 minuten kwamen ik en nog 5 meisjes aan op een prachtig wit strand met een enorm hoge waterval. Papa kwam ongeveer 10 minuten later aan en zijn daarna meteen het water in gedoken. Met ongeveer de helft van de groep zijn we naar de waterval gezwommen. Het water was zo koud dat je langs de rotsen moest zwemmen zodat als je verkrampt je een rots vast kan pakken. Ze vertelde ook dat er al veel mensen zijn verdronken en noot zijn gevonden omdat het zo diep is, dus dat was ook niet echt geruststellend. Nadat we bij de waterval waren aangekomen en er onder hebben gestaan zijn we snel terug gezwommen want je raakt anders onderkoeld. Papa vertelde toen hij uit het water kwam dat dit wel echt zijn grens was, maar dat komt natuurlijk ook omdat het zo koud was. Hierna zijn we teruggereden over die verschrikkelijk weg en kwamen we aan bij het tweede kamp. Dit was een soort van boerderij. Na het heerlijke avondmaal bestaande uit rijst met groenten en kip (tofu) hebben we met een clubje een drankje gedronken bij een optreden van de lokale mannen. Dit was de eerste keer dat we alle twee voelde dat we echt aan de andere kant van de wereld waren. Omdat het ook een erg lange dag was geweest is papa om half 10 naar bed vetrokken en ben ik hem een uur later gevolgd.
Dag 3,
Dag drie begon met het zelfde simpele ontbijtje en het voeren van de koe en paarden en een pauw, die blijkbaar ook erg van brood houden en er zelfs voor in de lucht springen. We vetrokken naar onze eerste zwemplek die bestond uit een soortgelijke plek als Jim Jim maar dan een kleinere waterval. We hebben hier even gezwommen en zijn daarna weer snel verder gegaan. Op weg naar de tweede zwemmen kwamen we hem met genoeg 2 dode kanaries tegen op straat. De eerste was nog levend maar in pijn. Zo Nat heeft haar van de weg af gehaald en ervoor gezorgd dat ze rustig in kan slapen. De tweede kangaroe was al overleden. De tweede zwemmen bestond uit verschillende lagen water waar je van rotsen in het water kon springen. Toen we bij de derde zwemmen aankwamen had ik wel genoeg gezwommen voor vandaag dus ben ik lekker gaan zonnen. Ook was het bekend dat in die rivier alle krokodillen weg waren maar dat er wel nog een zoet water krokodil zat. Dus dat speelde natuurlijk ook wel mee waarom ik niet ging zwemmen. We hadden ongeveer een uur daar maar papa wilde graag een wandel tocht maken van 1,7 km , waarbij stond dat je er anderhalf uur over zou doen. Toch heeft hij de gok genomen, en ik weet niet hoe snel die heeft gelopen of dat hij heeft zitten rennen ofzo want hij was al naar een half uur terug en heeft toen nog lekker een frisse duik genomen. Op de weg terug naar Darwin toen iedereen hellemaal kapot was van het zwemmen en van het warme weer namen we nog even een likje bij het nationale termieten museum. Hier zag je terniet hopen van meer dan 3 meter hoog. Dat is heel hoog voor een termieten best want termieten kunnen doen er 10 jaar over om 10 cm te bouwen. Dus deze genieten nesten bestaan voor meer dan 100 jaar en het was dus erg indrukwekkend. Na nog een rit van ongeveer 1 uur hebben we afscheid genomen van de groep en zijn we lekker terug naar het hotel gegaan waar we onze bagage aan het begin van de trip hadden achtergelaten. En dat brengt ons tot nu....
Waarom is het water van die Jim fall zo koud? Smeltwater?