Arlie beach

Vroeg, ik schat net na zes uur de eerste bewegingen op de uitgestrekte zandparkeervlakte. Dan lig je niet meer rustig. Dus ruim voor acht uur liep ik met Maud het durp in op verkenning. En wat viel alles op de plaats. De bier en wijnvoorraad was voor half negen weer helemaal in balans en vak antieproof. Toen bleek dat achter de lokale jonge hippie backpackers ontmoetingsplaats ook wat plekjes waren gereserveerd voor campertje zaten we duur net na negen uur weer geheel legaal blij te zijn. Helaas was het meest nabije toiletbril iets te hippie modern vrij gebruikt. Bleek het tweede blok een oase van reinheid te zijn en dat bleef alle kom ende dri e dagen. Heel vreemd wel.
Zo is h et m e ook niet g eluk t een kapper of barbier te vinden die of open of een vrije stoel h ad. Ik heb aldaar besloten h et zoeken naar een juiste hairkut te st aken. Dan maar wat kreten v an angst na terugkomst.
Arliebeach heeft en leuke kroegen en leuke stranden en leuke aangelegde lagoonzwemwater en veel billen bloot houdende bikinibroek (Na ja dat is eigenlijk toch geen broek) dragende dames waardoor best veel jonge adonissen zich er zeer wel lijkken te vinden. Maar ik ben bijna 57. Geen adonisfiguur geloof ik. En haar zonder kapper. Kortom met Maud op een handdoekje in de zon beetje achteraf en de ogen dicht ging het best een tijdje. Savonds hebben we een dagtrip naar de whitsunday eilanden geboekt. Hieperdepiep arliebeach hoera. En de witte wijn werd steeds lekkerder in de warmte.